الوان : (عربي) 1- رنگ‌ها، نوع‌ها، رنگارنگ، رنگين؛ 2- (در قديم) گوناگون، گونه‌گون؛ 3- (در قديم) اقسام، انواع؛ 4-(اَعلام) نام شهری در شهرستان شوش در استان خوزستان.

الهام : (عربي) 1- به دل افكندن، در دل انداختن؛ 2- القاء معني خاص در قلب به طريق فيض؛ 3- رسيدن فكر به ذهن و در معارف اسلامي القاي امري از سوي خداوند به دل كسي؛ 4- (در قديم) دريافت و شعور غريزي.

اِلهه : (عربي) (= الاهه) (مؤنث «اله»رب‌النوع)؛ 1- پرستش كردن؛ 2- ماه نو؛ 3- آفتاب؛ 4- بتان؛ 5- (در اديان) در اعتقادات قديم نيمه خدايي كه نماينده‌‌ي نوعي خاص بوده و به صورت زني ظاهر مي‌شده است.

الیا : (یونانی) 1- گل خطمی صحرایی؛ 2- (در عربی) شحم‌المرج.

اِليكا : (سنسكريت) 1- هيل [= هِل، دانه‌ي معطر گياهي از تيره‌ي زنجبيلي‌ها]؛ 2- (در عربي) قاقله‌ي صغار؛ 3- (در هندي) لاچي.

اِلينا : (عربي) (الي= نيكويي، نعمت + نا = ضمير اول شخص جمع در عربي) نيكويي و نعمت براي ما.

اُم‌البنين : (عربي) 1- مادر پسران؛ 2- (اَعلام) لقب فاطمه‌ي کلابیه دومین همسر اميرالمؤمنين علي(ع) و مادر حضرت عباس‌(ع).

بُلور : (عربي، معرب از يونانيِ beryllos) 1- نوعي ماده‌ي معدني جامد و شفاف مانند شيشه؛ 2- آنچه از جنس شيشه‌ي شفاف خوب است.

بِنت‌الهدي : (عربي) دختر هدايت شده.

بهجت : (عربي) شادماني، نشاط.